Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Poczucie bezpieczeństwa. Coś, czego pragnie każdy z nas. Czy jako żona mordercy mogę się czuć bezpieczna we własnym domu? Tym bardziej, że pojawił się ten napis na drzwiach. Czy ktoś chce zaburzyć jeszcze bardziej moje, już i tak zachwiane, życie? Ale przecież nie powinnam tak o sobie mówić, bo on jest niewinny. Nie mógłby zrobić czegoś takiego. Czy naprawdę wrócił?

Klaudia Muniak krok po kroku wciąga nas w okrutny i pełen niepewności świat Olgi. Komu może zaufać, a kto okaże się w tej sytuacji nieprzyjacielem? Tym bardziej, że jej koszmar powraca. Jako czytelnicy współodczuwamy jej rozterki, które zadomawiają się głęboko pod skórą i sieją spustoszenie od środka.

Autorka przyzwyczaiła nas do tego, że potrafi w genialny sposób łączyć mrok i tajemnice z wątkami medycznymi, które są niesamowicie dopracowane. Sięgając po jej książki mam pewność, że dowiem się czegoś nowego i będzie to podane w taki sposób, że nie będę się musiała zastanawiać nad skomplikowanymi pojęciami medycznymi.

Niszczycielska moc traum przebytych w dzieciństwie znajduje w tej powieści swoje ujście. Obserwujemy ich tragiczne konsekwencje. Pragnienie bycia zauważonym płynie w żyłach i nie ma możliwości, żeby się tego tak łatwo pozbyć.

Autorka tak sprawnie rozsiewa w naszym umyśle wątpliwości, że typy odnośnie antagonisty zmieniają się ze strony na stronę. Lawirowanie pomiędzy kłamstwami i prawdą sprawia czytelnikowi niezwykłą satysfakcję. Choć początkowo nie byłam przekonana do wyboru ,,tej złej” postaci, to z czasem uważam, że to było bardzo ciekawe posunięcie i zostało w pełni wyjaśnione. Musiałam to sobie przetrawić.

Jedynak tym, co zostanie w mojej pamięci na długo, jest zakończenie. Zostawiające do końca z nutą niepewności i zwątpienia, co do tego, czy nasze podejrzenia były słuszne. Niejednoznaczne. Rewelacyjne.

Poczucie bezpieczeństwa. Coś, czego pragnie każdy z nas. Czy jako żona mordercy mogę się czuć bezpieczna we własnym domu? Tym bardziej, że pojawił się ten napis na drzwiach. Czy ktoś chce zaburzyć jeszcze bardziej moje, już i tak zachwiane, życie? Ale przecież nie powinnam tak o sobie mówić, bo on jest niewinny. Nie mógłby zrobić czegoś takiego. Czy naprawdę...

Jak wiecie uwielbiam serię ,,Miasto gasnących świateł”, więc oczywistym jest, że przeczytałam również ,,Równonoc”. Nie ukrywam, że miałam pewne obawy, bo jednak sensacja to nie jest do końca mój gatunek. Jednak Ci bohaterowie kusili, a ja nie mogłam im odmówić!

Książki Oli są dla mnie gwarancją świetnie poprowadzonej warstwy obyczajowej, przy czym, co ważne, wyważonej. Kiedy mamy zgłębiać relacje między bohaterami i poznawać ich bliżej, wtedy dostajemy takie właśnie opisy, ale kiedy ma się ,,dziać” i ma być akcja, tak właśnie jest.

Uwielbiam to, z jaką subtelnością i dbałością autorka dba o wykreowane przez nią postacie. Robi to bardzo świadomie, ale przy tym ich nie oszczędza, bo przecież świat bywa okrutny. Nie wyolbrzymia i sprawia, że ich problemy wydają nam się bliskie i niemal namacalne. Pokuszę się wręcz o stwierdzenie, że każdy z nas znajdzie cząstkę siebie w bohaterach tego uniwersum. Otula ich przy tym kocem bezpieczeństwa i bez względu na ich dalsze losy, nam czytelnikom, na pewno zapadną one w pamięć.

Tak jak wspominałam nie jest to do końca mój gatunek. Dlatego też tutaj czasem musiałam przymknąć oko, a pewne pytania pozostały bez jasnej odpowiedzi. Moja podświadomość, wiecznie analizująca i szukająca rozwiązania, za bardzo się tutaj wyrywała, choć wiedziałam, że w tym gatunku nie wszystko ma być realistyczne.

Dostajemy tutaj niesamowicie intrygującego antagonistę. I gdyby to był kryminał, aż prosiłoby się o wyciśnięcie z niego więcej i więcej, niczym z cytryny. Za to poznajemy bliżej Antka! Ależ to jest ciekawy bohater. Kryjący w sobie tyle warstw, które po kolei odkrywamy i zdajemy sobie sprawę, że pod tą maską pewności siebie, kryje się zagubiony i samotny człowiek. Przestrzeń, którą tu otrzymał została wykorzystana w stu procentach.

Ta seria to nie tylko dobra rozrywka, ale też głos rozsądku wskazujący na ważne sprawy. Na szacunek do drugiego człowieka, tolerancje i zaprzestanie szerzenia nienawiści. Po co przybierać jakąś maskę? Tylko po to, żeby przypodobać się innym? Bądź sobą!

Jak wiecie uwielbiam serię ,,Miasto gasnących świateł”, więc oczywistym jest, że przeczytałam również ,,Równonoc”. Nie ukrywam, że miałam pewne obawy, bo jednak sensacja to nie jest do końca mój gatunek. Jednak Ci bohaterowie kusili, a ja nie mogłam im odmówić!

Książki Oli są dla mnie gwarancją świetnie poprowadzonej warstwy obyczajowej, przy czym, co ważne, wyważonej....

Małgorzata Rogala powraca do nas z kolejnym tomem serii z podkomisarz Moniką Gniewosz! Ponownie zanurzamy się w uroki małej miejscowości, jaką jest Pełnia. Czy najszczęśliwszy dzień w życiu mógł zmienić się w tragedię przypadkowo? Czy stoją za tym jakiś tajemnice z przeszłości?

Mimo dużej ilości bohaterów, nie było mi ciężko się odnaleźć w tym, kto jest kim. Część bohaterów znamy już dobrze z poprzednich tomów, więc mogliśmy wrócić do stworzonych już relacji i obserwować, jak się rozwijają. I tutaj na pochwałę zasługuje wątek romantyczny, czyli coś, co zazwyczaj bardzo mnie uwiera w kryminałach. Tutaj dostajemy relacje, która rozwija się w idealnym tempie, a subtelne jej przesłanki dają czytelnikowi nadzieję, na jej pozytywne skutki.

Niestety tym razem historia mnie nie zaskoczyła. Dostaliśmy tutaj bardzo ciekawy, ale jednak często wykorzystywany motyw w tego typu literaturze. Jeśli ktoś jest wytrawnym czytelnikiem kryminałów, szybko domyśli się, kto stoi za tą okrutną zbrodnia i jakie były jej pobudki.

Niemniej jednak miło było wrócić ponownie do Pełni. Ogromnym atutem tej serii jest warstwa obyczajowa. Przedstawione tutaj problemy są bardzo realistyczne i mogą dotknąć każdego z nas, a wątek porachunków mafijnych i powiązań z nimi, tylko nadaje dynamiki powieści.

Dostajemy tutaj również szeroką paletę matczynej miłości. Autorka prezentuje nam różne jej odcienie i pozostawia nam samym ocenę postępowania przestawionych tutaj matek.

To idealna książka, jeśli szukacie czegoś lekkiego. Do przeczytania po innej traumatycznej książce lub w przypadku potrzeby odpoczęcia po mocnych książkach!

Małgorzata Rogala powraca do nas z kolejnym tomem serii z podkomisarz Moniką Gniewosz! Ponownie zanurzamy się w uroki małej miejscowości, jaką jest Pełnia. Czy najszczęśliwszy dzień w życiu mógł zmienić się w tragedię przypadkowo? Czy stoją za tym jakiś tajemnice z przeszłości?

Mimo dużej ilości bohaterów, nie było mi ciężko się odnaleźć w tym, kto jest kim. Część...